~ Imre Dietz

Veilig vrijen met ‘heilige hoesjes’

Een van de vragen waar ik tijdens het schrijven tegenaan liep, was of ik in een erotisch fragment wel of niet het gebruik van de ‘heilige hoesjes’ zou benoemen. Lastig. Natuurlijk hoop ik dat veilig vrijen tegenwoordig zo vanzelfsprekend is dat lezers het raar zouden vinden als hele familiepakken condooms niet aan de lopende band zouden worden opengeritst. Maar ja, het mag de sfeer ook weer niet verpesten. Zoals je dat in het echt ook tegenkomt; niet zelden verdwijnt een erectie als sneeuw voor de zon zodra condooms ter tafel komen. Op papier voelde het net zo precair. Hoe lossen anderen dat nou op?

Uiteindelijk wijdde ik er twee korte zinnen aan waarbij ik hoop dat die de opbouw niet verstoorden, zie Ik kom eraan, blz. 63:

‘Weer zoek ik zijn mond, en dit keer wijst hij me niet af. Ik druk me tegen hem aan, strengel mijn benen om de zijne, een golf van geilheid trekt door mijn lichaam.

‘Ik wil jou, Sebastian,’ zucht ik. ‘Ik wil met je vrijen, ik wil je voelen. Alles wil ik.’

Hij draait me om zodat hij boven op me komt te liggen.

‘Je weet het zeker?’ vraagt hij.

‘Ja.’

Zonder zijn blik van me af te wenden trekt hij zijn overhemd uit. De klik van zijn riem. De plof van zijn broek op de grond. Het schuivende geluid van mijn panty. Pok. Eén laars. Pok. De andere. Mijn rode jurk omhoog. Het geritsel van een condoom. Top van hem, oordeel ik. Ik kan mijn ogen niet van hem afhouden. Mijn verlangen hem in me te voelen moet wel zichtbaar zijn voor hem.

‘Ik wil jou, Mirka, meisje,’ zegt hij rustig, terwijl we elkaar blijven aankijken en ik zijn lid bij mij naar binnen voel dringen, ‘ik wil je bezitten. Ik wil dat je van mij bent.’ Traag beweegt hij op en neer. De tranen schieten in zijn ogen, ik ben verbaasd en ontroerd.  En geil. Mijn handen omklemmen zijn bovenarmen. Mijn voeten op zijn billen duwen hem dieper in me. Hij kust me, hangt boven me, kust me weer. En al die tijd blijven we elkaar aankijken en zie ik de droeve uitdrukking in zijn blik. Plotseling trekt hij zich terug.

‘Ik wil je op handen en knieën.’

Ik draai me om, geen moment aarzelend. Pats. De klap komt onverwacht. Oef, wat lekker. Ik kreun. Een moment later vult hij me weer. Tergend langzaam gaat het nu. Een hand zachtjes over mijn rug, een hand strelend over mijn dikke, losse haar. Ik sluit mijn ogen. Hij neemt mijn haar in een soort staart en trekt er zachtjes aan zodat mijn gezicht omhoog, naar het plafond beweegt. Ik geef me volslagen aan hem over, mijn knieën en armen trillen.

‘Zeg dat je van mij bent.’

‘Ik ben van jou.’

‘Nog een keer.’

‘Van jou. Ik ben van jou.’

Alles zou ik zeggen, als hij maar niet ophoudt. Ik merk dat mijn opwinding alleen maar toeneemt door me zo openlijk uit te spreken.

‘Zeg dat je me wil.’

Weer zeg ik het. ‘Ik wil je.’

‘Nog een keer.’

‘Jou, ik wil jou.’

‘Goed zo, meisje.’

Opnieuw trekt hij zich terug en gaat naast me liggen. ‘Kom op mij zitten.’ Gehoorzaam doe ik wat hij me opdraagt en begin zacht te bewegen. Mijn rode jurk die ik tot op mijn middel had opgetrokken, trek ik nu helemaal uit. Sebastian legt zijn handen afwisselend op mijn borsten en op mijn billen.           

‘Geef je, schat, toe maar,’ fluistert hij na een tijdje terwijl hij me met zijn grote ogen strak aankijkt. Ik druk me tegen hem aan, kreun, fluister, duw mijn tong in zijn oor en voel al die tijd zijn warme lijf tegen me aan, in me, zijn handen op mijn billen. En dan, eindelijk, vloeit de warmte naar mijn hoofd, knijp ik mijn ogen dicht, word ik stil, mijn handen grijpen zijn schouders en ik begin te schokken, het komt uit mijn tenen, mijn hoofd tolt.

Hij stoot moeizaam iets uit wat ik niet versta en neemt me in een soort houdgreep, nog dichter tegen zich aangeklemd.

Wat zou ik van deze man kunnen houden.’